Klein meisje, kijkt me angstig aan, vragend ook een beetje, hopend op die ene blik die haar vertelt dat zij er mag zijn. Ik sluit mijn ogen, wil haar niet zien, durf haar niet aan te kijken... Klein meisje slaat haar oogjes neer... Klein meisje, steekt haar armpjes uit, op zoek naar wat genegenheid, op zoek naar een warme knuffel die haar de liefde geeft die ze zo nodig heeft. Ik sla mijn armen over elkaar, wil haar niet vasthouden, durf haar niet aan te raken... Klein meisje, krimpt in elkaar... Klein meisje, huilt in haar hoekje, schreeuwt om hulp, hopend op een troostend woord dat haar verdriet en onmacht kan verminderen. Ik hou mijn lippen stevig op elkaar, wil haar niet troosten, durf haar niet aan te spreken... Klein meisje, duikt eenzaam weg in haar donkere hoekje... Klein meisje, fluistert me zachtjes iets toe, wil me iets vertellen, hopend dat ik haar verhaal geloof zodat ze eindelijk erkenning krijgt. Ik hou mijn handen op mijn oren, wil niet horen wat ze te vertellen heeft, durf haar niet te geloven... Klein meisje, gedwongen te zwijgen... Kleine ik... met neergeslagen oogjes, ineengedoken in haar donkere hoekje, tot zwijgen gedwongen...